Η ομορφιά, αν δεν τον σώσει αυτόν τον κόσμο, δεν έχουμε να ελπίζουμε σε τίποτα άλλο πια. Κι η φύση, και τί δεν κάνει βρε, για να μας χαρίσει ομορφιές! Αντικειμενικά τώρα. Και ποιός δεν έγινε μάρτυρας -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τής αφρικανικής σκόνης, που όλα τα σφάζει κι όλα τα χρωματίζει. Κίτρινα. Που, άμα είχες ξαναδεί εσύ κίτρινα περιστέρια, πες το μου κι εμένα να το ξέρω. Κίτρινα περιστέρια, κίτρινα..
κτήρια, κίτρινα αυτοκίνητα (τα ταξί είχαν βαφτεί από μόνα τους), κίτρινα λεωφορεία, κίτρινα πουκάμισα, κίτρινα τιμολόγια (ΔΕΗ αφού), κίτρινα βρακιά στα σκοινιά, κίτρινα σκοινιά (με βρακιά), κίτρινα φανάρια, κίτρινοι πολίτες, κίτρινοι πολιτικοί. Το μόνο που έμεινε στο φυσικό του χρώμα, ήταν η κίτρινη δημοσιογραφία. Κίτρινοι κιτρινιάρηδες τής συμφοράς ΑΡΔ.
Η φύση σε συνδυασμό με την πολιτεία, όλα μάς τα παρέχουν βρε. Τί; Επειδή είναι κίτρινα; Λες κι άμα ήταν σε άλλο χρώμα, θα είμασταν ευχαριστημένοι, οι έχοντες το αίσθημα τού ανικανοποίητου. Είναι εκεί που αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη αχαριστία: "Ναι, αλλά καμήλες είχαμε; δεν είχαμε! Ή μήπως είχαμε τίποτα καμηλιέρηδες και δεν τους είδα; Που άμα είχαμε, να 'σαι σίγουρος ότι θα τους είχα δει, που είναι κάτι δίμετρα μελαμψά μαναράκια, να θες να τα πιείς στο ποτήρι, και να μην έχεις γουλιά νερό μέσα στην έρημο τής Πατησίων! Μισές δουλειές όπως πάντα!"
✰*•˛❤˛•*✰♡*•˛❤ ✰ ✰ ❤ ✰ ✰ ❤˛•*♡✰*•˛❤˛•*✰
Art: Pinrerest
*Το απόφθεγμα στον τίτλο τής ανάρτησης ανήκει στον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι από το έργο του "Ηλίθιος"
❤...........οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........❤
